فضیلت های زندگی

هنوزم فکر میکنم من بازیگر یک فیلم سینمایی ام و زندگیم داره از ابعاد مختلف فیلم برداری میشه . البته اینو هفته ی پیش خیلی بیشتر حس میکردم و الان کم تر . هفته ی پیش که فکر می کردم واقعا توی یک فیلم بودم که شخصیت اولش زنیه که تصمیم گرفته برای تولد چهل سالگی همسرش و یک سالگی پسرش تولد بگیره و ساعات خوشی داشته باشه . شب یلدا رو دوست داره و خوشحاله که به جز یلدا مناسبت های دیگه ای هم داره . اما درست از هفته ی قبلش همه ی برنامه هاش به شکلی بهم میریزه . اول هفته پسرک واکسن یک سالگیش رو میگیره و چهار شب تب میکنه . زن یک هفته ی تمام شب تا صبح بیداره و روزها از خستگی نمیدونه چطوری خودشو نگه داره . اوضاع با جزییات اینقدر فاجعه بود که اصلا در توانم نیست توضیح بدم . میزان پارگی غیرقابل اندازه گیری ! البته فیلم پایان خوبی داشت و مهمونی به خوبی و خوشی برگزار شد و به خودمم خوش گذشت . ولی ذکر این نکته هم ضروریه که چندین نفر بهم کمک کردند که به خوشی و خوشی گذشت وگرنه من دست تنها داستان رو از بیخ کنسل میکردم . قاعدتا فیلم باید همون شب تموم می‌شد ولی من هنوزم فکر میکنم توی یک فیلمم که همه چیز از دستم خارج شده و نمیدونم باید از کجا شروع کنم و چی رو به چی وصل کنم که اوضاع یکم دستم بیاد .

همین بعدازظهر که با صدای محو کلیسای خونه از خواب بیدار شدم ، حس وقتایی که ظهر میخوابی و عصر که بیدار میشی هوا یک گرگ و میشی هست که نمیفهمی صبحه ، شبه ، عصره یا چی بهم دست داد . کلیسا به مناسبت شب مقدس که امشب باشه داشت سنگ تموم میذاشت . بیدار شدم و فهمیدم چهار ساعت خوابیدم و خب احتمالا فیلمی در کار نیست و خواب هم نمی بینم . یک مقدار خونه رو تمیز کردم و حس ام بهتر شد . و بعد از همون موقع نشستم جلوی تلویزیون و هر چرت و پرتی که در هرجایی موجود بود رو دیدم . هنوز اینقدر خسته ام که چهار ساعت خوابیدن چیزی رو توام تغییر نمیده . فقط از حالت سر درد و سرگیجه خارج میشم . شونه هم همچنان درد میکنه و نمیدونم چرا ورزش هایی که دکتره داد رو انجام نمیدم و منتظر چه معجزه ای هستم دقیقا ؟!

اما غیر ازون روزهای کریسمس و سال نو دارن کم کم برام معنادار و پر خاطره و شیرین میشن . البته اگه این بچه بذاره مزه یک چیزی به زیر زبون آدم برسه !

و خلاصه که سال خوب و خوشی رو برای همه آرزومندم .